Która postać z gier najbardziej was przeraża?

[Annica]

Nie gram w żadne Penumbry i horrory z pierwszej osoby po mojej krótkiej, aczkolwiek nieprzyjemnej i strasznej przygodzie ze Scratches. Lubię za to gry z dreszczykiem, nie przerażają mnie te "zabijania" i "flaki", chociaż bałam się przy Black Mirror. Pewnie dlatego, że można też zginąć, no i te efekty dźwiękowe...

[Juki]

Mnie raczej postacie z gier nie obrzydzają czy też raczej ich się nie boję, ale jakoś wpadła mi w pamięć żarlica z TLJ

Nooooo straszna jakaś taka była I przeraża mnie stwór z Silent Hill 2 ,tak zwany stożkogłowy bryyyy

[Piotr_85]

I przeraża mnie stwór z Silent Hill 2 ,tak zwany stożkogłowy bryyyy

Domyślam się, że chodzi o Pyramidogłowego

[Juki]

I przeraża mnie stwór z Silent Hill 2 ,tak zwany stożkogłowy bryyyy

Domyślam się, że chodzi o Pyramidogłowego

Się słusznie domyślasz Piramida na głowie czy stożek.... co to za różnica i tak wszyscy wiedzą o kogo chodzi.... no może nie wszyscy

[Sybi]

Bałam się bardzo tego wodnego potwora w Amnesii, ale tam to bałam się wszystkiego, atmosfera powala na kolana.

A ostatnio mnie przeraził Slender Man w Slender: The Arrival - nie wiem co on w sobie ma, ale jest przerażający.

[Piotr_85]

I przeraża mnie stwór z Silent Hill 2 ,tak zwany stożkogłowy bryyyy

Domyślam się, że chodzi o Pyramidogłowego

Się słusznie domyślasz Piramida na głowie czy stożek.... co to za różnica i tak wszyscy wiedzą o kogo chodzi.... no może nie wszyscy

Chciałem Cię poprawić, a sam napisałem jego imię z błędem.

SH2 to genialny horror, ale Piramidogłowy sam w sobie nie jest wcale straszny. Na wyobraźnie bardziej działał klimat i motyw jaki kierował tą postacią niż to co co robi w czasie gry. Mnie w serii SH bardziej podobał się Butcher.

[Sybi]

a ja nie grałam w Silent Hill i chyba bałabym się zagrać, bo trzykrotnie oglądałam film i za każdym razem umierałam ze strachu, gra to chyba już za dużo jak dla mnie

[Piotr_85]

Musiał bardzo Ci się podobać skoro oglądałaś go 3 razy mimo że się bałaś. Niestety film bardzo różni się od gry i dużo rzeczy pozmieniano na gorsze.

[Sybi]

Podobał mi się, owszem, ma klimat

[Scoffer]

Hm, ja z takimi rzeczami jak SH mam tak, że na ekranie mnie to raczej śmieszy ("ej ludzie, patrzcie, teraz coś na nią wylezie ze ściany"), ale w grę bym nie zagrała za Chiny, serce by mi siadło.

[Sir_Kiełbasa]

Mnie najbardziej przeraziła ta postać, a zwłaszcza pewna bardzo "aktywna" część jej twarzy.

Spoiler:

[NENEK]

Czasami jak w Pain Killera grałem to nieraz się wystraszyłem niektórych potworów

[Urszula]

Czasami jak w Pain Killera grałem to nieraz się wystraszyłem niektórych potworów

My rozmawiamy o postaciach z gier przygodowych.

[Sally Sparrow]

Slender man. Od kiedy dowiedziałam się co to, strasznie mnie przeraża. Dlatego jak słyszę o grze to uciekam z pokoju Nie mogę nawet na niego patrzeć.

Ten duch/dusza z Outlast. Amnezję jeszcze da się znieść, ale Outlast jest naprawdę przerażający.

[Introverder]

A mnie przeraża gra Outlast - sam nie chcę grać w tą makabrę. Widzialem let's playe z gościem, co grając brzmiał jakby go obdzierali ze skóry. Ogląda się nawet fajnie, ale nie chciałbym się zamienić .

Swego czasu pamiętam jakie schizy mialem grając w "Silent Hill 2" ładnych parę lat temu . Ciężko mi skupić się na jednym, bo ogólnie gra była mocna a niektóre lokacje przyprawiały o gęsią skórkę - począwszy od wymarłego miasta we mgle, ale SH1 też był dla mnie schizowy .

A i nie lubiłem w Residenta w ogóle grać - raz próbowałem, gra budziła we mnie rodzaj na tyle nieprzyjemnego lęku, że od tej pory nie próbowałem..

Miały być postacie, ale mi ciężko z nich wyodrębnić jedną rzecz, bo chodzi o klimat całości w tamtych produkcjach i rodzaj wywoływanego strachu. Ale jeśli coś ma być to z SH1 np. te latające pterodaktyle i "dzieci" ze szkoły, a z SH2 - "Siostry Miłosierdzia" i "Gwałcące Wanny" z hotelu przy jeziorze np. i był jeden taki potwór-boss o tego rodzaju wyglądzie - "Abstract Daddy" .

No i "SH4" te pobyty w pokoju i ogólnie gra choć mi się nie podobała wywoływała niezdrowy rodzaj strachu. SH3 w stosunku do części 1,2,3,4 najmniej się bałem chyba. A tam np. te potwory wyglądające jak Marilyn Manson w 3-im tygodniu rozkładu albo to coś co wyglądało trochę jak małpa np. i jeśli da się to nazwać to duże schizy wywoływały na mnie potem te goniące za mną duchy . No i nie wiem czy "pokój" mogę zaliczyć jako przerażającą postać, bo tak bym zaznaczył .

W "The Last Of Us" też można się było parę razy przestraszyć i niekoniecznie potworów a zaskakujących nas nieraz przeciwników.. 2 schizowe miejsca najb. to chyba były wg mnie kanały, kiedy wszystko nie wiadomo kiedy parło na Ciebie, a grając na 2-im od góry poziomie trudności (chyba taki grałem na końcu) miało się raptem parę kul i wiadomo było, że ktoś nie dostanie ołowiu , i tunel pod koniec gry - na szczęście dawało się tamtędy przejść bez większej zadymy . Pomysł z klikaczami był chyba przedni w tej grze, pamiętam, że podczas któregoś ze spotkań jak jeszcze podróżowało się z Ellie i naszą partnerką i wspólniczką był taki jeden w hotelu jak walnąłem w takiego cegłą, a potem deską jak w besbolu pozbawiłem jednym ładnym zamachem to coś głowy. I Ellie przeklnęła w reakcji przy okazji coś "O kutwa" albo "O Jezu" - coś takiego.

Bałem się również grać w F.E.A.R. i Dooma 3, w obie gry miałem nieprzyjemne schizy, Dooma 3 chyba skończyłem bojąc się czasem nie na żarty, F.E.A.R. nie skończyłem, chyba ze względu na wywoływany rodzaj strachu odpuściłem sobie dalszą grę.

Wychodzi na to, że niezbyt lubię się bać i mieć wrażenie, że za chwilę coś mi wyskoczy na mnie jak obcy z Alien 1 np. .

[Urszula]

Nigdy nie podskoczyłeś w trakcie grania?

[SonnymaggoT]

Hmm... Kto z Was grał w "The Cat Lady"? Kojarzycie antagonistów, z którymi musiała zmierzyć się główna bohaterka? Wszyscy byli siebie warci, ale mnie najbardziej "dotknął" duet z piekła rodem: mało rozgarnięty facet w masce przeciwgazowej i potworna (dosłownie i w przenośni) pielęgniarka, z których domu musiała uciec Susan Ashworth. To ten sam rodzaj grozy, jaki towarzyszy postaci Hannibala Lectera - nie wygląd jest przerażający, ale bezwzględne i nieuzasadnione, a miejscami wręcz groteskowe bestialstwo wobec ludzi, czerpanie chorej satysfakcji z zadawania cierpienia innym. Cała gra mocno zapada w pamięć i daje do myślenia. Jeśli ktoś nie grał, to polecam, byle nie w niedzielne popołudnie

[rewind]

Jeśli szczerze odpowiedzieć, to chyba ten chłopiec z serii "Lucius" jest chyba najbardziej niepokojącą postacią. W życiu nie tknę tej paskudnej gry. To samo można zapewne powiedzieć o niedawnej hybrydzie "Agony" w której w której pojawiają się różnoracy piekielni obsobnicy.

A jeśli chodzi o przygodówkę którą polecam, i to bardzo, w Harvesterze tajemniczy i złowróżebny Seargant At Arms nierzadko potrafi przyprawić o ciarki. Wprowadza on głównego bohatera w tajniki mrocznego i groteskowego kultu, na dodatek za pośrednictwem telepatii. W drugiej części gry robi się zaskakująco strasznie ale cenię ją w największej mierze za olbrzymią ilość czarnego humoru bardziej prominentnego w pierwszych 5 godzinach.

[DirkPitt1]

Dla mnie psychopaci z The Cat Lady nie byli może straszni, ale robili wrażenie. Poza wspomnianą parą szczególnie zapamiętałem jeszcze faceta z młotkiem, który przyszedł do mieszkania Susan i na dzień dobry walnął ją i jej współlokatorkę młotkiem w łeb, a wszystko tylko dlatego, że chciał sobie posłuchać jak Susan gra na fortepianie.

Z postaci, które rzeczywiście mnie przerażały, na pewno muszę wymienić różne potwory z Silent Hillów. Do dzisiaj żadnego nie ukończyłem, chociaż kilka razy próbowałem. Straszny był również obcy z Obcego Izolacji. Poza tym muszę wspomnieć Almę z F.E.A.R.ów. Jak na strzelanki miały naprawdę fajne elementy grozy. Przy pierwszym przejściu NOLF 2 strachu napędził mi też nieśmiertelny superżołnierz na Antarktydzie.

[SonnymaggoT]

Poza wspomnianą parą szczególnie zapamiętałem jeszcze faceta z młotkiem, który przyszedł do mieszkania Susan i na dzień dobry walnął ją i jej współlokatorkę młotkiem w łeb, a wszystko tylko dlatego, że chciał sobie posłuchać jak Susan gra na fortepianie.

DirkPitt1, dokładnie o to mi chodziło - bezmyślna, nieuzasadniona przemoc. No, chyba że przyjmiemy, że melomańskie zapędy wspomnianego jegomościa stanowią jakiekolwiek uzasadnienie jego czynów