King's quest VII: the princeless bride - ocena użytkownika

[pelagia]

Mile widziane uzasadnienie oceny

[qwerty]

Mam już za sobą wszystkie części serii (abominacji TPP nie liczę) i powiem wam, że "siódemka" jest najsłabsza. Nie angażująca fabuła, miejscami niezbyt płynna animacja, mało ciekawe protagonistki (sterujemy Rosellą i Valanice - 1 na rozdział) to najpoważniejsze zarzuty, jakie mam wobec tego tytułu. Nie mogłem się wciągnąć w grę. Mimo że nie jest długa i niezbyt trudna (chociaż czasami potrafi dać w kość mimo uproszczonego interfejsu) męczyłem się z nią przez kilka tygodni. Włączałem wieczorem komputer i się zastanawiałem: "kontynuować czy odpuścić?". Zwykle wybierałem drugą opcję...

Wersja pod Windows ma problem z jedną zagadką, która jest zależna od szybkości procesora. Nie ma odgórnie zaprogramowanego limitu i im szybszy sprzęt, tym mniej czasu na jej wykonanie. Jako że gra jest z lat 90-tych, pewnie już się zorientowaliście, że na współczesnych komputerach jest ona niegrywalna. Na szczęście są na to 2 sposoby: 1) programy emulujące środowisko działające duuużo wolniej, 2) wersja gry na DOS (są dostępne pliki skonfigurowane pod Dosbox). Tu macie więcej informacji: http://www.sierrahelp.com/Games/KingsQuest/KQ7Help.html Nie wiem, czy powyższe było przyczyną, ale przez całą grę muzykę miałem na granicy słyszalności.

Ocena będzie bardzo niska. Mam wręcz wyrzuty sumienia, czy faktycznie wrzucać ją do worka z innymi pozycjami, których zdecydowanie nie polecam. Ale...
...męska decyzja.

4+/10

[PawelJasiak]

5/10

Całość jest jakaś taka... drętwa. Zagadki są zrobione bez większego polotu, a fabuła jest banalna aż do bólu. U schyłku serii Sierra zrezygnowała przynajmniej z dead endów, za to okazji do śmierci jest masa. Oczywiście gra odradza nas chwilę przed zgonem, pytanie tylko jaki to ma w ogóle sens. Sczególnie doskwiera to w poziomach cmentarzach, gdzie każde kliknięcie może oznaczać reset. Mi osobiście podobała się grafika, wygląd ogólny jakoś kojarzył mi się z Toonstruckiem. A, oczywiście nie mogli sobie odpuścić bezkresnej pustyni i możliwości bezsensownego łażenia po niej. Ogólnie zatem pozycja tylko dla koneserów, a na dodatek raczej wtedy, kiedy nie macie nic lepszego do odpalenia.